Donderdag 1 juli 2010
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Henny en Hennie
04 Juli 2010 | Verenigde Staten, Cannonville
Vandaag gaan we naar Bryce Canyon. Anders dan voorspeld is het prachtig weer met enkele wolkjes. Voorlopig geen onweersbuien. We hebben allebei ons zwemdiploma dus zoveel gevaar is er niet. We gaan doen wat we van plan waren.
Met de shuttlebus worden we naar Bryce Point gereden. Verder komen de bussen niet. Bij Bryce Point zien we een prachtige rode canyon. We lopen over de Rim trail langs de rand van de canyon naar Inspiration Point. Dit is ongeveer 2 km. We besluiten nu de bus te nemen naar Sunrise Point. Van daar uit volgen we de Queens Garden trail omlaag in de canyon. Het is heel warm en met enige regelmaat worden we gezandstraald door een warme wind met veel zand. Maar wat we zien is prachtig. Na ongeveer 2 uur komen we uit bij de Navajo Loop trail. Deze loopt in vooral het laatste stuk stijl omhoog naar Sunset Point. Ook tijdens deze trail zien we weer prachtige hoodoos. Dit zijn pilaren van gesteenten die gevormd zijn uit de bergen door zand en water. Het zachtere gesteente is daarbij weggesleten zodat alleen pilaren overbleven. Soms zijn de pilaren met hun bovenkanten nog aan elkaar verbonden. Soms is er alleen een gat in een brede pilaar geslepen. Met de zandwinden die wij hebben gevoeld kunnen we ons wel voorstellen dat in miljoenen jaren zachtere gesteenten worden weggesleten. Jammer genoeg was een deel van de Navajo Loop trail afgesloten wegens rotsen die tijdens de afgelopen thunderstorms op het pad terecht waren gekomen. Gelukkig hebben wij dat niet meegemaakt. De tocht was een zware tocht. We hadden ieder slechts 1 flesje water bij ons en we hadden niet gedacht dat het beneden in de canyon zo verschrikkelijk heet zou zijn, maar we hebben genoten van de mooie beelden. We waren toch wel erg blij deze wandeltocht te hebben gemaakt. Met de shuttlebus reden we het park weer uit naar onze camper.
Vijf mijl voor Cannonville hebben we voor de eerste keer in een restaurant gegeten. Het eten was prima. Henny nam een New York steak met toebehoren en Hennie nam een halve kip gemarineerd met een heerlijk saus. Hij wist bij het bestellen echter nog niet dat alles groot is in Amerika dus ook de halve kip. Maar na een uurtje lagen er toch alleen nog maar botjes op zijn bord. Op de camping hebben we de vermoeidheid en het stof weg gedoucht.
Dit verhaal schiet tekort in het beschrijven van de prachtige dingen die we gezien hebben. Daarom hebben we zoals steeds veel foto’s bijgevoegd.
Met de shuttlebus worden we naar Bryce Point gereden. Verder komen de bussen niet. Bij Bryce Point zien we een prachtige rode canyon. We lopen over de Rim trail langs de rand van de canyon naar Inspiration Point. Dit is ongeveer 2 km. We besluiten nu de bus te nemen naar Sunrise Point. Van daar uit volgen we de Queens Garden trail omlaag in de canyon. Het is heel warm en met enige regelmaat worden we gezandstraald door een warme wind met veel zand. Maar wat we zien is prachtig. Na ongeveer 2 uur komen we uit bij de Navajo Loop trail. Deze loopt in vooral het laatste stuk stijl omhoog naar Sunset Point. Ook tijdens deze trail zien we weer prachtige hoodoos. Dit zijn pilaren van gesteenten die gevormd zijn uit de bergen door zand en water. Het zachtere gesteente is daarbij weggesleten zodat alleen pilaren overbleven. Soms zijn de pilaren met hun bovenkanten nog aan elkaar verbonden. Soms is er alleen een gat in een brede pilaar geslepen. Met de zandwinden die wij hebben gevoeld kunnen we ons wel voorstellen dat in miljoenen jaren zachtere gesteenten worden weggesleten. Jammer genoeg was een deel van de Navajo Loop trail afgesloten wegens rotsen die tijdens de afgelopen thunderstorms op het pad terecht waren gekomen. Gelukkig hebben wij dat niet meegemaakt. De tocht was een zware tocht. We hadden ieder slechts 1 flesje water bij ons en we hadden niet gedacht dat het beneden in de canyon zo verschrikkelijk heet zou zijn, maar we hebben genoten van de mooie beelden. We waren toch wel erg blij deze wandeltocht te hebben gemaakt. Met de shuttlebus reden we het park weer uit naar onze camper.
Vijf mijl voor Cannonville hebben we voor de eerste keer in een restaurant gegeten. Het eten was prima. Henny nam een New York steak met toebehoren en Hennie nam een halve kip gemarineerd met een heerlijk saus. Hij wist bij het bestellen echter nog niet dat alles groot is in Amerika dus ook de halve kip. Maar na een uurtje lagen er toch alleen nog maar botjes op zijn bord. Op de camping hebben we de vermoeidheid en het stof weg gedoucht.
Dit verhaal schiet tekort in het beschrijven van de prachtige dingen die we gezien hebben. Daarom hebben we zoals steeds veel foto’s bijgevoegd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
