Vrijdag 25 juni 2010

Na het ontbijt heeft Henny met enkele telefoontjes het luchtbed probleem opgelost. Een vestiging van het verhuurbedrijf in Flagstaff zal het luchtbed maken of vervangen. De materialen moeten nog even uit Phoenix gezonden worden. Henny krijgt vanmiddag een telefoontje of alles gelukt is en hoe laat we daar morgen kunnen verschijnen.
Om tien uur gaan we naar de receptie van de camping. Daar zullen we opgehaald worden voor een bustocht met gids naar de Grand Canyon. Het busje komt een uurtje later dan verwacht doordat het zoontje van de chauffeur plotseling ziek was geworden en naar het ziekenhuis moest. We zijn met het busje naar verschillende uitkijkpunten van de Grand Canyon geweest. De chauffeur kon onderweg en bij de uitkijkpunten ontzettend veel vertellen over de planten, bomen, dieren en vroegere bewoners van de canyon (verschillende indianenstammen). Ook had hij een zeer goede verrekijker op statief waarmee we naar bijzonderheden in de canyon keken. Zoals een gat in de bodem van de canyon wat door zuur uit het gesteente en regen was weggevreten. Of mensen mijlen ver weg in een bootje op het water van de rivier in de canyon. En restanten van bouwsels van de indianen. Bij de camping was het gisteren 33 gr. en vandaag 27 gr. met wat bewolking. De eerste bewolking van onze vakantie. Tijdens de picknick bij de canyon sloeg het weer plotseling heel snel om en barstten er donderbuien met hagel los. De gids had ons al op die mogelijkheid gewezen. Na de buien, die snel weer over waren was het nog maar 18 gr, maar de beelden van de canyon waren schitterend. Hier en daar prikten de zonnestralen door de donkere bewolking en maakten prachtige kleuren zichtbaar in de canyon. Juist door de bewolking en het beperkte zonlicht waren de kleuren nu nog mooier. Ver weg van ons boven de canyon waren veel bliksemschichten de zien en door het zonlicht en de regensluiers zo af en toe een prachtige regenboog. Het was goed te zien hoe de regen vanuit de wolken schuin richting het westen viel en dan net in de canyon door de wind weer terugviel naar het oosten. De gids vertelde ons dat de regen de bodem van de canyon bijna nooit bereikt. Door de hitte verdampen de regendruppels in de lucht.
De gids was erg op veiligheid gericht. Niet van de paden, achter de hekken blijven enz. Hij vertelde dat de afgelopen 2 weken al 5 mensen in de canyon waren gevallen. Ook wij zagen een Aziatische jongen met een fototoestel bij de rand van de canyon die zich verstapte en bijna viel, maar gelukkig niet richting de canyon. De gids zei: “It takes 5 seconds for you to go down and two and a half weeks to clean it up.” We hadden gisteren ook wel eens dicht bij de canyon gestaan, maar werden nu toch wel wat voorzichtiger.
Het is moeilijk te vertellen hoe mooi de canyon wel is. We verwijzen daarom naar de foto’s. De temperatuurwisseling op deze dag was enorm van 27 gr op de camping, naar 30 gr bij de canyon, vervolgens naar 18 gr na het noodweer met hagelstenen en vervolgens weer naar zo’n 28 gr op de camping. We kwamen pas tegen 6 uur weer terug op de camping. Het was een geweldige dag.